DÖRDÜNCÜ PƏRDƏ

Əsgərin evi, yaxşı bəzənmişdir.

 

 

I GƏLİŞ
Əsgər tək.

Əsgərin ariyası

Cahanın mahnısı və rəqs

Süleymanın mahnısı

Mahnı və rəqslər. Süleyman, Cahan, Vəli)

Gülçöhrənin ariyası

Tellinin nəğməsi

Əsgərin nəğməsi

Qızların xoru

Əsgərin və Gulçöhrənin dueti

Gülçöhrənin ariyası

Asya və Tellinin dueti

Əsgərin nəğməsi

Soltan bəyin mahnısı

Gülçöhrənin nəğməsi

Asyanın nəğməsi

Rəqs

Vəli ilə Tellinin dueti

Gülçöhrənin etirafı

Trio. Asya, Telli və Gülçöhrə

Gülçöhrənin naləsi

Rəqs


ƏSGƏR: Biçarə Gülçöhrənin başına əngəllər açdım. İndi yazıq qız elə bilir ki, doğrudan da onu özgəsinə ərə verirlər. Amma əcəb sözü üstə dayanan qızdır. Xoşluq ilə ərə getməyə razı olmadı. Odur ki, atasının təvəqqəsinə görə adam göndərmişəm ki, götürüb qaçsınlar. Zərər yoxdur. Bir iki saatdan sonra kələyimin üstü açılar, onda qız da sevinər. Mən də sevinərəm, atası da sevinər. Amma ürəyim çox bərk tələsir, istəyirəm ki, qızı tez gətirsinlər ki, yazıq daha artıq əziyyət çəkməsin. Amma qəribə iş gördüm ha. Evlənmədim, evlənmədim, axırda bu kələk ilə evləndim, heç pis eləmədim, yaxşı elədim. Allah Süleymanın atasına rəhmət eləsin, əcəb şey öyrətdi. İndi heç olmazsa gördüyüm, bəyəndiyim qızı alıram, qız da məni sevir. Qərəz, gedim görüm xalam dediklrimi düzəldibdirmi?
(Gedir. Bir azdan sonra bir neçə nəfər Gülçöhrəni içəri gətirirlər və qapını örtüb gedirlər.
Gülçöhrə bərkdən ağlaya-ağlaya taxtın üstünə yıxılır).

II GƏLİŞ


Gülçöhrə tək.
GÜLÇÖHRƏ:   Ax! Bu nə əzabdır mən çəkirəm! Məni güc ilə, zor ilə ərə verirlər, bilmirəm kimə verirlər, məni sevdiyimdən ayırırlar. İstəmirəm mən bu dövləti, bu dəstgahı, mən öz sevdiyimi istəyirəm.

(Üzünü tutub ağlayır, oxuyur).

20. Gülçöhrənin naləsi.

klavir
audio
video

 

  Hicran dərdi, fələk verdi – 2
Bunca cəfanı layiq gördü – 2
Yoxdur taqət səbrə halət, – 2
Ölmək yaxşıdır nə ki, bu zillət – 2
Ey xuda rəhm et, ey xuda rəhm et,
Qıl mədəd yarəb, mən yazığa rəhm et.
Ey xuda rəhm et, ey xuda rəhm et,
Qıl mədəd yarəb, mən yazığa rəhm et.
  Yox, mən bu hala davam edə bilmərəm. Daha məndə tab və taqət yoxdur. Hamısından yaxşısı budur ki, bir kərəlik özümü boğum, öldürüm. Canım qurtarsın.
(dəsmalını açıb burur ki, özünü boğsun, bu əsnada arşın malçının səsini eşidib təəccüblə qulaq asır,
Əsgər içəri girir).

 

III GƏLİŞ
Gülçöhrə və Əsgər.

GÜLÇÖHRƏ:  (təəccüb ilə baxır). Sənsən, yoxsa özgədir?
ƏSGƏR:  Mənəm, mənəm, Gülçöhrə, arxayın ol!
GÜLÇÖHRƏ: (ağlayır). Görürsən mənim başıma nə işlər gətirirlər? Bir qədər gec gəlsə idin özümü öldürmüşdüm. Sən bura nə sayaq gəldin? Səni burada görsələr öldürərlər. Mümkün var isə gəl tez qaçaq!
ƏSGƏR:  (gülür). Hara qaçaq öz evimizdən?
GÜLÇÖHRƏ:  (heyrət ilə). Nə danışırsan, bura kimin evidir?
ƏSGƏR:  Bura mənim evimdir, indi də olacaq bizim evimiz.
GÜLÇÖHRƏ: Heç başa düşmürəm. Nə danışırsan? Məni kim götürüb qaçıb?
ƏSGƏR:    Mən göndərdiyim adamlar.
GÜLÇÖHRƏ:  Bəs mən elə bildim ki, atam verdiyi tacirin adamları götürüb qaçdılar.
ƏSGƏR:   Əlbəttə, elədir.

 

  © Musigi Dunyasi, 2003