| SOLTAN
BƏY: |
Bildim, bildim, a kələkbaz!
(Gülçöhrə və
Cahan daxil olurlar. Cahan xalaya muraciətlə).
Əşi, gəl də! İrəli
gəl! Görürsən sənin bu bacın
oğlu nə kələkbaz imiş. İndi
nə deyirsən? Bir nəfər molla, bir kəllə
qənd və üç manat pul ilə aran necədir?
Deyirəm ki, Əsgər ilə Gülçöhrənin
və sənin ilə də mənim toyumuz bir
olsun. |
| CAHAN: |
Nə
deyirəm, allah xeyir versin. |
| SOLTAN
BƏY: |
Balam,
uşaqlar evdə tək qaldılar, nigaran qaldılar,
sizin gədəni göndərin Asya ilə Tellini
gətirsinlər. |
| ƏSGƏR: |
Bu
saat gedim göndərim (çıxır). |
| SOLTAN
BƏY: |
Əşi, vallah sevindiyimdən
elə bil ki, cavan oldum. (Tez
sözünü dəyişir).
Yəni qoca deyiləm,
elə cavan kimi bir oğlanam, maşallah olsun
mənə (Əsgər
gəlir). |
| ƏSGƏR: |
Göndərdim
getdi.
|
| (Süleyman daxil olur) |
VIII GƏLİŞ
Əvvəlkilər və
Süleyman.
|
| SÜLEYMAN: |
Salaməleyküm! |
| SOLTAN
BƏY: |
Baho, Süleyman, əleyküməssalam! Balam,
sənin bu dostun nə kələkbaz imiş? |
| SÜLEYMAN: |
Bəli,
çox kələkbazdır. Bilmirəm bu kələkləri
kimdən öyrənibdir? |
| ƏSGƏR: |
Necə
kimdən öyrənibdir? Bunun hamısını
sən öyrətmədinmi? Odur, xalam desin! |
| CAHAN: |
Doğrudur!
Bütün bu kələklərin başçısı
Süleymandır. O öyrətdi. |
| SOLTAN
BƏY: |
Belə imiş. Süleyman, mən səni
heç belə bilməzdim. Balam, bu işləri
haradan öyrənmisən? |
| SÜLEYMAN: |
Bəy,
öz başımdan çıxardıram. |
| SOLTAN
BƏY: |
Ay sənin başın var olsun. |
| SÜLEYMAN: |
(birdən
Gülçöhrəni görərək).
Yaxşı, Gülçöhrə
budur? |
| ƏSGƏR: |
Bəli,
budur. |
| SÜLEYMAN: |
Bəs
mən gördüyüm qız buna oxşamır? |
| SOLTAN
BƏY: |
Sən yəqin Asyanı görmüsən. |
| SÜLEYMAN: |
Asya kimdir? |
| SOLTAN
BƏY: |
O mənim qardaşım qızıdır. |
| SÜLEYMAN: |
(sevinir).
Hə? Əşi elə
isə mən nə üçün subay qalım,
ver, mən də toy edim də! |
| SOLTAN
BƏY: |
Doğru deyirsən? |
| SÜLEYMAN: |
Bəs
necə? |
| SOLTAN
BƏY: |
Verdim, al! |
| SÜLEYMAN: |
(kənara).
Bax, mərd yoldaşın
axırı belə olar. |
| (Asya, Telli və Vəli
daxil olurlar). |
|
